PRZERWA

drogie aniołki: do końca nie jestem pewna tego co robię, ale przechodzę na przerwę.
tłumaczę (moim zdaniem o wiele ciekawszego) fanfica. o Jelenie.
jeśli chcecie, mogę podać wam link.
jeśli nie lubicie Jeleny, możecie wyobrażać sobie kogoś innego zamiast Seleny czy Justina.
fanfic jest bardzo polecany i jak na razie bardzo ciekawy.
myślę, że możecie chociaż przeczytać, zrobi mi się bardzo bardzo miło, a kto wie, może ktoś się zainteresuje?:)

chcecie link? piszcie w kom swoje username z tt, a od razu wstawie wam link:)

*kisses*

07. Niech rozpocznie się gra (+pytanie do Was)

-Obiad jest gotowy, nie idziesz jeść? - zapytał Justin wchodząc do mojego pokoju
-Chcesz także kontrolować czas na posiłki?
-Jesteś zamknięta na cały dzień
-To lepsze, niż patrzenie na twoją twarz - Justin wywrócił oczami
-Jeśli chcesz, dostaniesz je tu, w porządku. Mando Maria, przynieś proszę tutaj obiad
-Jaki masz problem? - zapytałam zirytowana, a on spojrzał na mnie pytającym wzrokiem
-Ja mam problem?
-Twoje wahania nastroju doprowadzają do szału! Przez minutę traktujesz mnie dobrze, a następnie upokarzasz mnie i bijesz. Później udajesz, że martwisz się o mnie? Nie potrzebuję twojej litości, nie potrzebuję cię!
-Wciąż jesteś na mnie zła?
-A jak myślisz? - wstałam z łóżka podchodząc do niego. - Pomimo gniewu, i tak zawsze jest mi ciebie szkoda. Problemy, morderstwa, napaście, oglądasz się za innymi, musisz mieć moralności.
-Za innymi? - zaśmiał się, krzyżując ręce - Dobrze wiesz, że to nie jest ostatnia czynność, którą wykonuje - przyciągnął mnie do siebie i szepnął mi do ucha - To z twoich ust słyszałem krzyczane swoje imię - odepchnęłam go, dając mu wyraz pogardy.
-Za kogo ty mnie masz? Nawet faceci, z którymi to robiłam byli bardziej doświadczeni od ciebie - czułam że trafiłam w jego punkt...a jednak nie.
-Zobaczymy - przyciągnął mnie z brutalnością i próbował pocałować z całych sił, ale dałam strzał w jego genitalia ze wszystkich sił i wybiegłam z pokoju, w dół po schodach.

Niech rozpocznie się gra.

Justin przybiegł do mnie wściekły, ale byłam pierwsza w kuchni, w tym samym czasie Maria też tam była i oczywiście, nic nie zrobił przed nią. Wpatrywał się we mnie, gdy byliśmy na kolacji i wzrok od czasu do czasu zamieniał się w złośliwy uśmiech.

Skończyłam pierwsza obiad i poszłam prosto do mojego pokoju. Po prostu zamknęłam drzwi, nie przeszkadzało mi, aby je zablokować. Justin był wściekły na mnie i na pewno nie przeszkodzi mi. Rozebrałam się i poszłam do łazienki wziąć prysznic przed snem. Otworzyłam drzwi i byłam zaskoczona stojącym chłopakiem przed nimi.

-Co ty sobie myślisz? Wynoś się!
-To mój dom, pamiętasz?
-Och nie poprosiłam o pozwolenie, aby wziąć prysznic, przepraszam, panie Bieber - powiedziałam, wkładając ironię w każde słowo. Zignorował mnie i zaczął się rozbierać - Piłeś? Co robisz? - on nadał mnie ignorował. Zdjął bieliznę zostając całkowicie nago.
-Teraz zobaczymy, kto tu jest najlepszy - przyciągnął mnie trzymając mocno moje biodra, a dreszcz przeszedł przez całe moje ciało. Starałam się jakkolwiek mu wyrwać, ale zatrzymał mnie, zaciskając ramiona wokół mnie. - Cicho - szepnął mi do ucha swoim ochrypłym głosem, co brzmiało w seksowny i podekscytowany sposób

Jego ego nie zawiodło. Robił tak z każdą.

OD AUTORA: przepraszam że przerywam, ale mam nie tyle co dość, a moim zdaniem to cholernie nudne i dla mnie męczące pisząc w co 2 rozdziale o ich TYCH SAMYCH intymnych igraszkach.pytanie brzmi: czy chcecie aby w co 2 rozdziale była ta sama scena erotycza co w każdym, czy chcecie abym coś pozmieniała i było to ciekawsze?
ps. nie dodawałam taki długi czas rozdziału, bo (przepraszam jeśli was to zdenerwuje, ale...) znudziło mnie pisanie tego w taki sposób cały czas.
ps2. tak, może zachowuje się teraz dziecinnie, ale naprawdę nie obchodzi mnie to teraz. czekam na odpowiedzi.

06. Moje nieruchomości

Kilkugodzinny płacz zakończył się zaśnięciem. Jasne promienie powoli przebijały się przez białe zasłony. Otworzyłam powoli oczy i wzięłam jeden głęboki oddech. Wczorajsze słowa Justina natychmiastowo wróciły do mojego umysłu. Chciałam dać sobie jakiś znak, że to był tylko zły sen, ale niestety i tak się nie okazało.

Otworzyłam zasłony, a jaskrawe światło od razu wypełniły cały mój pokój. Ledwo żywa sięgnęłam do umysłu i mało by brakowało, a zapomniałabym o porannym prysznicu. Po orzeźwieniu wyszłam z pokoju i zeszłam na dół z obawą, aby tylko i wyłącznie nie spotkać Justina i nie musieć patrzeć w jego twarz choćby przez najbliższy czas. Zajęło mi to trochę czasu, aby znaleźć kuchnię w tym wielkim domu, a kiedy w końcu znalazłam, podziękowałam Bogu. Byłam nieziemsko głodna

-Och, dziewczyno, chodź na śniadanie - powiedziała Maria swoim dziwnym akcentem. - Musisz jeść, jesteś taka chuda...

Odsunęła krzesło dla mnie, a ja prawie że natychmiastowo usiadłam przy stole. Położyła na talerz kawałek ciasta i nalała do szklanki soku pomarańczowego. To był pierwszy raz od miesięcy, gdzie ktoś traktuje mnie dobrze. Jadłam i jadłam, nie mogłam odmówić kolejnych porcji. Po skończonym cieście służyła mi porcją sałatki owocowej. Nadal chce mi się jeść, ale miałam dość. Maria chciała mi wcisnąć jedzenie jak najgłębiej, aby jak najwięcej się zmieściło.

-Justin już jadł śniadanie? - zapytałam

-Ach, tak... Pan Bieber zjadł dawno temu, teraz siedzi w swoim biurze.

-Hm... Niczego innego nie mogłam się spodziewać.

Skończyłam biorąc ostatni kęs sałatki i pomogłam Mary sprzątnąć talerze i pozmywać naczynia. Powiedziała, że nie trzeba, ale ja nalegałam, nie miałam nic do roboty, a potrzebowałam czegoś do zajmowania się, aby nie myśleć więcej o NIM.

TYDZIEŃ PÓŹNIEJ...

Spędziłam większość dnia w zamkniętym pokoju. Wciąż nie chcę patrzeć na twarz Justina. Nie miałam nawet chęci, aby słyszeć jego głos. Nie mogłam zapomnieć tego, co mi powiedział. Czułam jeszcze większy brak mojej matki, chciałam ją tu trzymać i usłyszeć od niej, że wszystko będzie w porządku.

 Po tygodniu zamkniętym w czterech ścianach, postanowiłam że muszę zaczerpnąć chociaż odrobinę słońca. Chwyciłam swoją walizkę, z której wyjęłam krótkie, wyblakłe dżiny i koszule, po czym wyszłam na spacer do ogromnego ogrodu. Po wyjściu z domu, natknęłam się na Justina w basenie. Nagle poczułam jego wzrok na sobie. Wyszedł z basenu, a ja starałam się odwrócić wzrok z jego umięśnionego torsu, jednak nie potrafiłam. Miał na sobie tylko czarne kąpielówki, a krople wody spływały po jego gorącym ciele. Chwycił swoje potargane włosy i przeczesał je jedną ręką, a w drugiej trzymał butelkę wody.

-Co ty tu robisz? - spytał, kiedy podszedł do mnie

-Poszłam na spacer, zaczerpnąć odrobinę słońca

-A czy prosiłaś mnie o pozwolenie?

-A ponieważ jestem ci winna satysfakcji, powinnam zapytać o pozwolenie?

-Kupiłem cię, teraz jesteś moją własnością - zaśmiał się z kpiną

-Marzenia

-Wracaj do domu. Teraz. Jest tu pełno mężczyzn, którzy patrzą się na ciebie

-Co? Oni? To nic złego. Nie mam zamiaru siedzieć zamknięta wewnątrz, jak zwierzę w klatce, tylko dlatego, że się gapią - Justin zacisnął mocno pięści i podszedł bliżej, stając twarz w twarz ze mną.

-Zrobisz. Rozkazuje ci. Masz spełniać moje rozkazy - powiedział wolno i wyraźnie sycząc, a na koniec mruknął ze zdenerwowania

-Zobaczymy! - bez zastanowienia, splunęłam mu w twarz. Biorąc za sobą złość i konsekwencje ponoszące z tego, co właśnie zrobiłam. Justin uderzył mnie w twarz tak mocno, że upadłam na trawę. Czułam jak moje policzki momentalnie stają się gorące. Podszedł do mnie i złapał mnie za twarz, ściskając ją między kciukiem, a czterema palcami.

-Nigdy nie bądź taka śmiała, słyszysz mnie? Albo pożałujesz. Będziesz robić to, co chcę, kiedy chcę i to jest to.

-Nienawidzę cię - syknęłam

-Nie obchodzi mnie to - uśmiechnął się złośliwie, jak zawsze i uwolnił moją twarz, wstając. - A teraz, wyjeżdżam. Jednak mam nadzieję, że to było dla ciebie jako lekcja.

Wziął ręcznik ogrzany przez słońce i poszedł z powrotem do rezydencji. Całe moje ciało trzęsło się ze złości, nie mogłam już tego wytrzymać! Jeśli on myśli, że będę jego osobistym workiem treningowym, to niestety jest w ogromnym błędzie. 

***

Był wieczór, gdy Maria przyszła do mojego pokoju niosąc wielkie torby.

-Co to jest?

-Pan Bieber kazał przekazać to pani

-Powiedz mu, że nie chcę nic od niego, może wpakować to wszystko i... - zatrzymałam się, kiedy znajoma sylwetka weszła do pokoju.

-Zostaw mnie w spokoju z nią, Maria - skinęła głową i szybko wyszła z pokoju. Przewróciłam oczami

-Po co są te torby?

-Powiedziałem im, aby kupili kilka rzeczy dla ciebie. Jeśli nie są one w twoim stylu, lub jeśli czegoś nie lubisz to po prostu powiedz, a wymienię. Zauważyłem twoje ubrania i poza tym... są stare, więc...

-Nie chcę niczego, co pochodzi od ciebie. Możesz odnieść wszystko z powrotem. - mówiłam poważnie - Myślisz, że przekupisz mnie za jakieś rzeczy? Mylisz się

-Nie chcę cię przekupić. Staram się pomóc

-Przecież cię to nie obchodzi! Jesteś miły, dlaczego? Czego chcesz?

-Nie chce niczego

-A ja chcę wrócić, to wszystko

-Będziemy tu. Jeśli chcesz nadal chodzić w swoich starych ubraniach, nie krępuj się, ale to nie będzie trwać za długo. Następnie możesz chodzić nago, jeśli chcesz, mnie to nie obchodzi. W rzeczywistości, uwielbiam to - uśmiechnął się złośliwie i spojrzałam z dala od niego. Śmieszne. - Decyzja należy do ciebie, rób co chcesz

Wyszedł, zatrzaskując drzwi i po raz kolejny zostawiając mnie wściekłą. I nieco zdziwioną, czując ciekawość kwitnącą we mnie. I zanim umrę, chyba mogę sprawdzić torby, prawda? Wstałam z łóżka i podeszłam do jednej z pakunków. Było tego pełno. Ubrania, buty, wszystko. Podobał mi się każdy najmniejszy kawałek i byłam pewna, że Justin wiedział, co kupuje. Wiedział, że nie jestem typem kobiety, która nie obejdzie się bez seksu, albo która dzień w dzień marzy o łóżkowych sprawach

Nie mogłam odmówić, kupił je dla mnie. Ale to oczywiste, że robię to dla siebie, a nie dlatego, że to on mnie prosił. Zwycięstwo.

______________________________________________________
WOLICIE WYŚRODKOWANY TEKST, CZY DO LEWEJ?

05. Nie jesteśmy małżeństwem

Justin ostrzegł mnie, kiedy przyjechaliśmy, dreszcze przeszedł przez całe moje ciało. Nie wiem, czego miałam się spodziewać, nie wiem, jak moje żyje potoczyło by się...do tej pory. Czułam się jak obiekt rzucany tam i z powrotem.

Justin wyszedł i wyjątkowo mi pomógł. Wziął moją walizkę i zarzucił ją ostrożnie. Brama otworzyła się przed nami w ogrodzie i zauważyłam, że było więcej strażników. Ogromne grono mężczyzn ubranych na czarno. Niektórzy z nich byli ogromni i trzymali ciężkie bronie w rękach. Zapytał mnie, czy mam wszystko, czego potrzebowałam. Był bogaty, to jasne. Zaproponował mi pół miliona dolarów na moje pierdoły, ale jaki był sens posiadania tych wszystkich pieniędzy? Zastanawiało mnie, co on robił w życiu? Postanowiłam spróbować uzyskać odpowiedzi na te wszystkie pytania, a następnie chciałam wiedzieć co zrobi i uczyni ze mną.

Don był ogromny i bardzo piękny. Weszliśmy do salonu. Widać było trzech mężczyzn siedzących i wpatrując się w telewizor oglądając mecz koszykówki

-Co wy robicie w moim domu sukinsyny? - Justin powiedział żartobliwie, na powitanie

-Hej, Drew - odrzekł, po czym ponownie otworzył swoje usta -Niech to szlag, Bieber!

-Co to za suczka? - inny zapytał patrząc na mnie z euforią.

-Claire - odpowiedziałam cicho

Czułam się trochę jak suka, a na dodatek w tej jakże krótkiej sukience.

Zauważyłam, ze Justin spojrzał na dwóch mężczyzn i uderzył każdego w tył głowy.

-Więc...

-Maria! - Justin zawołał tajemniczą osobę przerywając mi

Pulchna kobieta z brązowymi, krótkimi włosami i białym fartuszkiem wyszła z pokoju

-Tak, proszę pana? - to było oczywiste, że była tu na siłę, zmuszona.

-Zabierz ją do pokoju - kiwnął głową w moją stronę - Teraz

-Oczywiście

Gosposia popatrzyła na mnie i następnie chwyciła moją torbę

Justin POV

Chris i Rayn spojrzeli na Clarie z góry na dół. Oczywiście ona nie zwróciła najmniejszej uwagi, nie przeszkadało jej nawet ta maleńka, srebrna sukienca. Zaczeli "gruchotać" i to mnie irytowało. I tak była za ładna jak dla nich. Gospodyni szybko wstała i zabrała Claire do pokoju. Byłem gotowy na wykład, który zaraz mieli mi zaprezentować, wiec czym prędzej rzuciłem się na kanapę obok nich.

-Kim jest ta dziewczyna i co ona tu robi z walizką?

-Ona będzie tu mieszkać - powiedziałem zwyczajnie

-Mieszkać tu? - Ryan zapytał z wymalowanym oburzeniem na twarzy, a ja przytaknąłem -Ok, znowu nowa dziewczyna, Drew?

-O co ci do kurwy nędzy chodzi? - wziąłem od niego piwo i pociągnąłem łyka z puszki

-Jak się poznaliście?

-To za długa historia, jak dla ciebie

-A co powiesz jej matce, jak wróci? - zapytał Chaz

-Nie wiem, powymyślam wymówki

-Stary...Ona jest gorąca jak cholera! - powiedział Chris, ale wyglądało to raczej, jakby głośno myślał. Prychnął

-Kto wygrywa mecz? - uniknąłem tematu

Claire POV

Maria zostawiła mnie w absolutnej ciszy, samej w pokoju. To było nawet lepsze niż mój pokój w starym domu. Wyszła i zostawiła mnie w spokoju, abym się rozpakowała. Wyszłam z pokoju i pootwierałam wszystkie drzwi, szukając pokoju innego niż Justina. Pokojówka musiała popełnić błąd, to oczywiste, że nie będę w tym samym pokoju co on. Przez buty rzucone na podłodze w rogu pokoju, po zwinięte papiery walające się w najmniejszych kątach szafek. Nie wiem, jak długo stałam tam, patrząc na jego rzeczy. Nie było aż tak brudno, jak się spodziewałam, co prawda nie było też za czysto. Łózko pachniało jego perfumami. Odetchnęłam głęboko i położyłam się na łóżku obejmując jedną z poduszek. Byłam tam kilka minut, aż usłyszałam otwierające się drzwi, po czym zerwałam się w łóżka i szybko na nim usiadłam.

-Co ty tu robisz? - Justin zapytał mnie

-Powiedziałeś mi, abym poszła do pokoju

-Nieodpowiednie drzwi, ten pokój jest mój

-N-nasz pokój, prawda? - wybuchnął śmiechem, a ja nie zrozumiałam

-Głowa cię boli, czy co, Claire? Rzeczywiście myślisz, że będziemy spać razem, czy co? 

Tak, to było to, co myślałam, ale najwyraźniej byłam w błędzie

-Więc to nie jest to? To po co mnie kupiłeś?

-Pragnąłem cię, ale nie mogłem zamieszkać w klubie

Jeśli myśleliście, że wtedy mi było źle, to w tym momencie umarłam

-Ale, ale...to w samochodzie...

-To był seks, Claire. To że cie tylko kupiłem, nie znaczy, że jesteśmy małżeństwem! Rozumiesz? To jest to. A teraz wynoś się z mojego pokoju. Pamiętaj, jeśli czegoś chcę od ciebie, to cię wezwę

Te słowa obijały się w mojej głowie, nie mogłam ich wymazać z pamięci, nie reagowałam, czułam jak by ktoś pokopał i rozbił moje serce na drobne kawałeczki. Justin otworzył drzwi i czekał na mnie, aż opuszczę pokój, ale nie mogłam się ruszyć, wciąż nie dowierzałam, a on po prostu prychnął - PA

Zebrałam siły i wstałam powstrzymując łzy. Nie będę płakać przed nim, nie dam mu wygrać. Zatrzasnęłam za sobą drzwi i szłam powoli do pokoju, który teraz był moim. Jak śmie mnie tak traktować, widząc to wszystko? Czułam obrzydzenie do siebie, pozwalając mu do posunięcia się tak daleko, do tego, w jaki sposób mnie potraktował. Poszłam do łazienki mojego pokoju, który również był ogromny, ale nie obchodziło mnie to. Potrzebowałam kąpieli, aby pozbyć się go chociaż raz. Nie mogłam tego uniknąć, płakałam pod prysznicem. Teraz będę zabawką w jego rękach i nie miałam innego wyboru. To było moje przeznaczenie i nie miałam dokąd uciekać.

_________________________________________________

rozdział może i krótki, ale jak dla mnie ciekawy:)

{{komentujesz = motywujesz!}}

CHCECIE NOWEGO TŁUMACZA? SZUKAĆ KOGOŚ INNEGO? CAŁY CZAS MAM WRAŻENIE, ŻE ZUPEŁNIE NIE PODOBA WAM SIĘ MOJE TŁUMACZENIE...

cd. 4. 2/2 + zwiastun

To był Justin, byłam cała blada, a moja krew nigdy nie była taka zimna. Wydawało się, że byłam zamrożona. Erick zgarnął czek i wyglądał, jak gdyby wygrał na loterii, dosłownie

-Idziemy? - Justin zaśmiał się ironicznie.

Nawet o tym nie myślałam, a zanim się spojrzałam za siebie, wzięłam duży skok i zaczęłam biec przed siebie, biegłam ile sił w nogach nie zważając na to, gdzie jestem, aż wkońcu dotarłam do ślepego zaułka, nie było powrotu. Gdy tylko Justin podbiegł, złapał mnie gwałtownie za ramię i zabrał ze sobą.

-Pomocy!Pomóżcie mi!

-Nie ma sensu prosić o pomoc, bo teraz jesteś moją własnością. Mam cię, jesteś moja

-Oszalałeś! Pomocy! - ponownie krzyknęłam, ale dalej na próżno

Justin próbował umieścić mnie w samochodzie, ale ja trzymałam się z całych sił dachu auta. Próbował oderwać moje ręce, co mu się udało, bo miałam dość z nim walki i palce mnie bolały od bicia. Był silniejszy ode mnie. Rzucił mnie do środka samochodu, razem z moją małą walizką. Zamknął szybko moje drzwi. Obkrążył swoje auto dookoła a następnie zajął swoje miejsce. Zaczęłam się kręcić i walić w drzwi próbując je jakkolwiek otworzyć, niestety były zamknięte. Prychnął. Justin wziął moje ręce i zobaczył siniaki.

-Mam tu apteczkę

Posiada zestaw awaryjny w limuzynie, wow. To jest limuzyna... próbowałam przetrawić tę myśl, podczas gdy Justin sięgnął do schowka i wyciągnął plastry, a następnie umieścił je na moich obolałych palcach.

-Gotowe

Zdjęłam rękę z jego ramion i spojrzałam przez okno. Poczułam jego wędrujące ręce po moim udzie, w górę i w dół. Zamknęłam oczy, nie ufając jemu, ale po chwili je otworzyłam i popatrzyłam na niego, a on odpowiedział złośliwym uśmiechem.

-Co robisz? Przestań! - chwyciłam jego rękę

On dalej robił swoje, ignorując mnie, aż jego dłoń dotknęła mojej prywatności. Zamknęłam oczy i pochyliłam głowę, czyniąc tym znakiem za przyjemny. Podszedł do mnie i zaczął lizać swoim językiem moją szyję, co mnie trochę zdegustowało. Zabrał swoją twarz i złożył na moich ustach szybkiego buziaka. Próbowałam przerwać pocałunek, ale szybko się poddałam. Nasze języki przeniosły mnie w jeszcze większe poczucie adrenaliny, pozostawiając mnie bez zatrzymania. Kładąc rękę na jego szyi, a on w mojej talii. Leżałam na kolanach i kontynuowałam pocałunek. Moja pochwa pulsowała dziko, potrzebowałam go, nawet nie próbowałam zaprzeczyć. Położył ręce między moje nogi i ruszał w górę, aż w końcu dotarliśmy do mojej prywatności. Było duszno.

Kontynuowaliśmy pocałunek, a Justin zaczął mi powoli masować. Już nie trzymałam jego ręki, a chciałam tylko pomóc. Położyłam rękę na jego i pomogłam mu masować moją prywatność. Zerwał moje majtki i zaczął poruszać szybciej i szybciej, co doprowadzało mnie do szału. Nie mogłam się oprzeć, jednak to wiedziałam że muszę. Spojrzałam w oczy Justina i cicho jęknęłam. Wzięłam od niego rękę w niezdarny sposób, odpięłam guzik od jego spodni i włożyłam rękę do jego bokserek. Jego penis był wyprostowany, robiłam okrężne ruchy, które uczyniły go o niskie i stłumione jęki. Wyprostował się na kolanach, nie wytrzymał, usiadł, a jego ręce były na moich udach.

-Do rzeczy, proszę, zostaw mnie nago - zapytałam, łamiącym się głosem

I nie trzeba było pytać drugi raz. Rozpiął przód, pozostawiając moje piersi narażone. Chwycił w dwie moje piersi i zaczął całować moją szyję. Wywróciłam oczami. Dupek. Jego ręce zaczęły zgniatać moje piersi mocno. Spojrzałam na jego penisa, a potem na jego twarz. Justin zaśmiał się i mocno ugryzł mnie w piersi, ból nie był odczuwalny w stosunku do przyjemności, jaką czułam. Uwolnił swojego członka ze spodni i zaczął "bawić się jego własną zabawką", która denerwowała Justina. Limuzyna była ogromna, zwinnym ruchem okrążyłam Justina z zamiarem leżenia na ziemi, ale tak szybko, jak go zostawiłam, przyszedł do mnie jak zwierzę, przewracając mnie na ziemię i "kładąc" się "na" mnie. Justin natychmiast i gwałtownie we mnie wszedł, mocno jęknęliśmy, nie obchodziło mnie, czy kierowca się domyślał.

-O mój boże...twój...- jęknęłam nie mogąc dokończyć zdania. - Szybciej!

Dojechaliśmy na miejsce. Odchyliłam głowę do tyłu z napięcia, a on pocałował mnie namiętnie. Był wciągający. Moja pochwa drgała pod wpływem jego członka we mnie. Spojrzałam w oczy Justina, po czym wyciągnęłam się w bok i się wydostałam. Wstałam gotowa się ubrać, ale pociągnął mnie i usiadłam mu na kolanach. Nie mogłam odmówić. Pocałował mnie w plecy i wbił trzy palce w moją intymność powoli, a swojego penisa włożył w mój tyłek i poruszał się szybko.

-Dobrze, suko!

I oblizał palce z łatwością, podczas gdy rzucił złośliwym wzrokiem na mnie. Zaśmiał się i rzucił mnie na miejsce obok, z czego zadrwiłam. Próbowaliśmy złapać równomierne oddechy, gdy kierowca ostrzegł:

-Idziemy, panie Bieber, mogę otworzyć okna?

-Zaczekaj!

Zapięłam sukienkę i otworzyłam drzwi. Harmider opanował całą ulicę. Uzbrojeni ludzie rozrzuceni wokół pustej ulicy. Zatrzymaliśmy się przed domem

-To tu - powiedział Justin

{ZWIASTUN!} http://www.youtube.com/watch?v=nrIwpLbr99s

_______________________________________________________________________

agckdjsagueyuachjkdsgajhdgjshacgds przetłumaczyłam i to taki rozdział, o matko. przepraszam. kontynuacje* rozdziału. i jak wrażenia? aż tak strasznie pisze?:(

p r z e p r a s z a m

CHCECIE ZWIASTUN W WERSJI POLSKIEJ?:)

PRZEPRASZAM

p r z e p r a s z a m

za to co właśnie robię, ale nie mam innego wyjścia, powiedzmy że na jakiś czas zawieszam.

zwyczajnie chcę zrobić tak: przetłumaczyć rozdziały i następnie dodawać, a nie żebyście czekali 2/3 tygodnie aż przetłumacze kolejny rozdział.

wiecie, że wcale nie jest mi łatwo, bo jeśli nawet mam swoje sposoby na tłumaczenie to nawet nie mam jak skopiować tekstu żeby jak niektórzy wstawić na tłumacza, a muszę najpierw wszystko tłumaczyć, później odmieniać różne formy i przyznając się: zmieniać, żeby wszystko jakoś się poskładało do kupy.

nie jestem pewna, czy ktokolwiek się przejmie, bo nawet nie wiem czy ktokolwiek to czyta, oczywiście dziękuję za te 600 odwiedzin, ale nie jestem pewna czy to nie jest na zasadzie: wchodze i wychodze.

więc, jeśli to przeczytacie, proszę o komentarz, to mnie motywuje, napiszcie co sądzicie i czy chcecie, aby była przerwa np. 2 miesięczna, czy mam dodawać rozdziały co 1-3 tygodni?

ŁASKAWIE PROSZĘ: JEŚLI PRZECZYTAŁAŚ, TO NA GŁUPA NIE OMIJAJ, A POWIEDZ CO SĄDZISZ I JAK CHCESZ.

!!pamiętaj!! KOMENTARZ -> MOTYWACJA

ps. kocham was tak bardzo mocno:(

04. Sprzedana

*Miesiąc później*

Po tym, jak Justin wyszedł z pokoju czułam się źle, to wyglądało na to, jakbym właśnie spotkała kogoś, kogo nie powinnam. On mnie okłamał i dzięki niemu spędziłam cztery dni w "ciemnym pokoju" Buster Erick. Wierzył w jego słowa. I kiedy przypominam sobie te noc, czuję złość. Albo nie, wściekłość. Tak, to czułam. WŚCIEKŁOŚĆ. Nick to frajer, drażni mnie mówiąc, że to moje pragnienie. Życzę mu cholernej przyszłości. Po tym wszystkim, co zdarzyło się, poszedł do tego sukinsyna, czułam chęć dalszego rozwinięcia. Byłam bardziej pewna siebie przez niego, ale tych dwunastu mężczyzn przyprawia mnie o mdłości. Byłam zmuszona oczywiście. Każda noc była dla mnie koszmarem. Na Justina mogę być tylko zła, który spędził miesiąc, bez wychodzenia do mnie... Był dupkiem, a ja nie zdawałam sobie z tego sprawy. Nick czasem był niesamowicie miły, wyciągnął do mnie "pomocną rękę" i powiedział, że od kiedy Bieber tutaj uczęszcza, byłam drugą, z którą spał. Pierwszą była Emilly, dziewczyna, która została sprzedana dla człowieka. Zawsze był bardzo wybredny w swoich wyborach i nigdy nie miał pojęcia kogo wziąć do łóżka, więc spał ze mną, bo miałam coś wyjątkowego. Tylko że ten idiota właśnie chciał "zabrać" moje dziewictwo i nic więcej.

W czasie spędzenia w pokoju za nieposłuszeństwo zastanawiałam się, czy przybyłam do klubu tylko do bicia? Pamiętał, jak płakałam. Mały pokój był gorszy od więzienia, codziennie byłam bez jedzenia i picia. Kiedy wyszłam z ukrycia, coś mnie rozczarowało. Cztery dni i to nie skuteczne. Skończyłam z tym, odzyskiwałam myśli i nadzieję, że nigdy nie spotkam się z Justinem.

Aż usłyszałam w pokoju, zawsze odizolowanym od ich rozmów, patrząc przez okno, limuzyna zatrzymała się przed klubem. Blondyn wyszedł z samochodu. Miał czarne okulary i czarną skórzaną kurtkę. Nie miałam więc jak dobrze zobaczyć jego twarz, ale przypominał mi kogoś. Dziewczyny zamilkły i wpatrywały się w drzwi ze strachem. Spojrzałam na nie tępo, po czym wstałam i poszłam w dal. W pokoju było nudno i ani odrobiny powietrza. Poszłam do łazienki, umyć twarz. Usłyszałam jego głos. Bardzo znany. Tak, to był głos Justina. Moja krew gotowała się z wściekłości, a moje serce prawie wyskoczyło. Wydaje mi się nawet, że ten idiota mnie dotknął, co nie sprawiało mi ani odrobiny spokoju. To jasne, że byłam dla niego tania, przecież mnie skrzywdził. Wyszłam z łazienki w pośpiechu i z każdym krokiem czułam jak moje serce bije coraz szybciej. Justin podbiegł i złapał mnie za ramię. Spojrzałam na niego ze złością, a on spojrzał na mnie z podwojoną siłą. 

-Co ty sobie myślisz? - wrzasnął z szeroko otwartymi oczami, kierując na mnie pięścią.

-Co myślę? Co ty sobie myślisz?! Wiesz co mi zrobili?! - powiedziałam głośno

Erick przechodził obok mnie, aby zobaczyć całą sytuację, jednak Justin dał negatywny znak dla Ericka i stanął jak szczeniak. Justin właśnie tak mnie słuchasz...

-Jesteś idiotą! Sukinsynie, użyłeś mnie, a potem wyjechałeś i nie wróciłeś, by dać JAKIKOLWIEK ZNAK! - krzyknęłam.

Mówiła tak głośno, że dziewczyny opuściły pokój i przyszły obejrzeć "walkę", nawet dozorcy przyszli

-Ty... Wiesz, jak bardzo cierpiałam idioto! Erick zatrzasnął mnie w jednym pokoju, zostawiając mnie i zmuszając do kąpieli w wannie lodu! Prawda boli? - powiedziałam prawie ze łzami w oczach.

Justin po prostu spojrzał na mnie i to najbardziej zdenerwowało.

-I wiesz, co jest najgorsze? Obiecałeś mi, że przyjedziesz. I nie wróciłeś... Nie patrz się na mnie, jakby nic się nie stało! - Justin zamilkł na chwilę, bez żadnej reakcji, już miałam wydać cios w jego klatkę piersiową, ale on chwycił mnie za nadgarstek i ciężko pchnięta w przód pozostałam twarz w twarz z nim. Jego piwne oczy zatopiły się w moich. Spojrzał na mnie z uśmiechem na twarzy. Zbliżył mnie do niego i czułam jego oddech, byłam zdenerwowana, wszyscy ci ludzie patrzyli na nas. Nasze usta prawie się stykały, a on powiedział wszystko spokojnie i pogodnie:

-Wróciłem, prawda? - powiedział patrząc mi w oczy i nagle zmienił swoje oblicze. - Kurwa! Spójrz na mnie! - podniósł głos

Zamknęłam oczy z całej siły, a on rzucił mnie na ziemię i stanął nade mną, ścisnął mnie za policzek. Otworzyłam oczy.

-Odpowiedz! Wróciłem, tak? - zapytał ponownie, lecz jego gniew był już słyszalny w jego głosie.

-T-tak... - powiedziałam, obawiając się tego, co może mi się stać.

-Brawo. Ale wiesz, jesteś w błędzie co do jednej rzeczy, wiesz co? - jego usta były blisko moich.

-Nie, ja już odpowiedziałam

-Powiedziałem, że wrócę, ale nigdy nie powiedziałem, że dla ciebie.

Wstał i uśmiechnął się do jednej z moich koleżanek, Kelly. Podszedł do niej, uderzył ją w tyłek i zniknęli w kierunku jakiegoś pomieszczenia, prawdopodobnie tego, w którym jeszcze miesiąc temu byłam tam ja z nim. Podczas wspinania się po schodach Kelly uśmiechnęła się do mnie. Tak, teraz ona będzie zdana na Justina. Wszyscy zniknęli z pokoju. Erick tylko spojrzał na mnie. Pochyliłam głowę i poszłam do sypialni, Erick zadał mi proste pytanie, ale jednak coś było w nim podchwytliwego. Niby czemu znowu o to zapytał?

-Claire, ile masz lat?

-17, dlaczego pytasz?

Wyglądało to na poważne, ale nic mi nie odpowiedział, więc poszłam dalej.

Przechodząc obok pomieszczenia, w którym Justin był z Kelly, słyszałam jęki, które zresztą były głośne. Starałam się nie nazywać tego, ale to boli, poszłam do łazienki, pochyliłam się nad umywalką i płakałam zastanawiając się, dlaczego to musiało się stać ze mną, prosząc Justina przestać zachowywać się tak, by nie okazał się spełniony. Więc kurwa przestań Kelly, chcę zapomnieć, jęki, które mnie bolą. Nagle usłyszałam, jak Erick otwiera drzwi sypialni, zastanawiając się, gdzie jestem. Wstałam i umyłam twarz, otworzyłam łazienkę i poszłam do niego

-Tu jestem...

-Płakałaś?

-Nie, to nic takiego, to tylko za domem.... - skłamałam

-Ten dom nazywa się Bieber? - zaśmiał się dziko, moim pragnieniem było, aby dał sobie spokój z nim, ale zatrzymałam się, bo wiedziałam, co może mi się stać.

-Dlaczego przyszedłeś? - uniknęłam tematu

-Masz spotkanie. Dziś jest aukcja młodzieży i będziesz sprzedawana. Chodź!

Pociągnął mnie za rękę i ciągnął mnie w dół korytarza. Nie słyszałam już jęków, a drzwi były otwarte, nie obejrzałam się i ruszyłam dalej.

-Nie mogę być sprzedawana Erick... Proszę zostaw mnie tutaj.

-Teraz Claire może to być okazja dla Ciebie! Czy nie był to to, co chciałaś? - wziął srebrną suknię w moim rozmiarze i mi podał - Masz teraz własny strój

Pobiegłam na górę ubrać sukienkę. Miał tylko mnie i inną dziewczynę do sprzedaży. Spędziłam w przebieralni 15 minut i zeszłam na czas.

-Claire Fabray. 17 lat. Używana przez 13 mężczyzn...

Erick powiedział, 13 mężczyzn z Bieberem, nie zwracałam uwagi na jego słowa, ale 5 mężczyzn, którzy zostali postawieni na trybunach siedzą przede mną. Światła były wyłączone, a ja nie miałam za dobrze jak zobaczyć oblicza mężczyzn. Ale zarówno pięciu okazało się grubo po 40. Czułam się jak gówno. Jak się tu znalazłam? Mój los do tego konał? Pomyślałam. Wiele, wiele mężczyzn dawali coraz wyższe stawki na mnie... nie zwracałam uwagi na nic. Dopóki jakiś mężczyzna stawił $ 300.000 byłam gotowa, byłam już do sprzedaży, to był ten czas. Kiedy Erick powiedział "SPRZEDANE" człowiek krzyknął:

-Stop! 500 tysięcy dolarów!

"O mój Boże!", pomyślałam. Aż tyle? Kto jest na tyle szalony?

-Ktoś da więcej? Daje... DWA... TRZY! Sprzedane! Gratulujemy zdobycia nagrody  - Erick powiedział, odnosząc się do mnie, jakbym była jakimś obiektem.

Moje gardło było suche, może to być dowolny, stary dziwak. Kiedy pojawiła się twarz w świetle, zamarłam. To był...

______________________________________________________________________

NA POCZĄTKU BARDZO, ALE TO BARDZO CHCIAŁABYM PODZIĘKOWAĆ ZA 300 WYŚWIETLEŃ HCJDGSKCSGKJ BARDZO SIĘ UCIESZYŁAM, ŻE JEDNAK CZYTACIE TO I NIE OLEWACIE MOJEJ PRACY:)

***

kocham Was trzymać w niepewności haha, ale zapewne się już domyślacie:) Nie mogłam dłużej tłumaczyć, ponieważ jak wiecie nie mam zbytnio czasu, zwłaszcza dzisiaj:( Rozdział był dłuższy, ale z tego powodu musiałam go skrócić, zwłaszcza że bardzo chciałam dzisiaj dla Was go wstawić.

WIĘC... TERAZ MI NAPISZECIE CZY CHCECIE KONTYNUACJE DO KOŃCA W TYM ROZDZIALE, CZY TEŻ CHCECIE NASTĘPNY, PIĄTY ROZDZIAŁ Z DOKOŃCZENIEM TEGO?

(z powodu zbliżającej się szkoły, rozdziały będą dodawane co TYDZIEŃ(?) L U B wcześniej (?))

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU! NIE PRZEPIJCIE TAM HAHAHA:*:*